مبانی نظری فراموشی سازمانی

یکی از کاربردی ترین مبانی نظری تحقیقات دانشگاهی مبانی نظری فراموشی سازمانی می باشد که در حال حاضر می توانید برای کمک به تحقیقاتتان از آن بهره بگیرید

نوع فایل ورد و تعداد 28صفحه دارد این مبانی نظری کامل ترین فایل موجود در بین مبانی نظری فراموشی سازمانی می باشد

مبانی نظری فراموشی سازمانی

فهرست کلی

1. فراموشی سازمانی
2. فراموشی فردی و سازمانی
3. طبقه بندی و مدل های ارائه شده فراموشی سازمانی
4. مدل هولان
5. مدل آزمی
6. مدل دی هالن
7. تركيب طبقه بندي هاي فراموشي سازماني
8. اهمیت فراموشی سازمان
9. ابزار هاي اعمال فراموشی سازمانی
10. نقش و اثرات فراموشی سازمانی در مدیریت دانش
11. نقدهایی به فراموشی سازمانی
12. پیشینه پژوهش
13. مطالعات داخلی
14. مطالعات خارجی
15. مفهوم فراموشی سازمانی
16. ابعاد فراموشی سازمانی
17. اهمیت فراموشی سازمان
18. نظریه و دیدگاها
19. پیشینه پژوهش
20. منابع

فراموشی سازمانی برعکس یادگیری سازمانی که به ذخیره دانش سازمانی می­افزاید، موجب کاهش و از دست دادن دانش سازمانی می­شود. از دیدگاه دی هلن و فیلیپس ، فراموشی سازمانی عبارت است از از دست دادن داوطلبانه یا غیر داوطلبانه دانش سازمانی .تعریف کاملتر فراموشی سازمانی از دیدگاه این دو نویسنده عبارتست از: از دست دادن دواوطلبانه یا غیر داوطلبانه دانش سازمانی که می تواند به تغییر در قابلیت­های سازمان منجر شود. فراموشی سازمانی پیامد مجموعه اقدامات درون سازمانی و برون سازمانی است که در آن یک سازمان بخشی از دانش موجود خود را از دست می دهد (صلواتی و همکاران، 1392).

مفهوم فراموشي سازماني اگرچه به سادگي قابل درك است، اما چگونگي ساز و كار اتفاق افتادن آن در سازمان به خوبي شناخته نشده است. از آنجا كه فراموشي سازماني مي­تواند بر رقابت پذيري شركت و يا سازمان تأثير بگذارد، سازمان نياز به فرآيندهايي دارد تا اطمينان يابد دانشي كه بايد دور ريخته شود، فراموش مي شود و دانشي كه مفيد بوده، فراموش نمي شود (محمدوند، 1390).

فراموشي سازماني پيامد مجموعه اقداماتي است كه مي­تواند ريشه در اقدامات و تصميم­هاي درون سازماني و يا برون سازماني داشته باشد. سازمان­ها بايد بـه صورت نظام­مند، آگاهانه و برنامه ريزي شده به فراموشي سازماني نگاه كنند تا در نهايت به نتايج مثبتي دست يابند. فراموشي سازماني در بسياري از اوقات هزينه­هاي زيادي را بر سازمان تحميل مي­كند و بسياري از كشورهاي دنيا سالانه منابع زيادي جهت كسب دانش و اطلاعات هزينه مي­كنند (جلالی و خسروانی، 1389).