بررسی مفاهیم غنایی در آثار امیر خسرو دهلوی

بررسی مفاهیم غنایی در آثار امیر خسرو دهلوی

• نوع فایل word
• دارای 100
• دارای فهرست از بخش دانلود پیش نمایش در بالا فهرست را مشاهده نمایید.
• دارای منابع درون متنی
• دارای منابع پایانی
• دارای استانداردهای لازم
• متون ذیل از مطالب درون فایل نمی باشد

بررسی مفاهیم غنایی در آثار امیر خسرو دهلوی

تعریف ادبیات غنایی

ادب غنایی محتوی اشعاری شده است که در آن تصنیف‌ سرا به خویش نزدیک می ‎پردازد و احساسات و عواطف فردی خودتان را با فمی نوادار شرح می‎کند .

« این‌طور اشعار –که کم شد – در یونان کهن با یاری تنبور (در یونانی Iura و در انگلیسی و فرانسه Iyre) قرائت‌شده می‎شد و از این رو در زبان‎های فرنگی به اشعار غنایی لیریک می‎گویند . » (شمسیا ، 1387 : 127)

همچنین ببینید:مقاله مقایسه تشبیه دو اثر،خسرو و شیرین نظامی و شیرین و خسرو میر صوبدار خان

« توضیح ظریف قصیده غنایی گویی این‌سان خواهد بود : رباعی غنایی حرف‌زدن از عاطفه بابا شد به پیمان اینکه از دو لفظ « عاطفه » و « خصوصی » وسیع‎ترین مفهوم‌ها آن‎ها را در نگاه بگیریم یعنی جمعاً اشکال احساسات : از نرم‎ترین احساسات تا درشت‎ترین آن‎ها با همه‎ی واقعیاتی که وجود خواهد داشت . » (حاکمی ، 1386 : 15)

« در ترانه ایرانی ادب غنایی به حالت قصه ، تعزیه ، دعا ، شکوا و شکوائیه و عشق‌ورزی در قوالب شعر ، دو دو ، شعر ، دوبیتی و حتی شعر مورد بحث می گردد منتها مهم‎ترین فرم آن شعر شده . » (شمسیا ، سیروس ، اشکال ادبی ، ص128)

« در غزل ایرانی وسیع‎ترین کرانه باطنی ، کران قصیده های غنایی شد . موضوعاتی که در ادب ایرانی قلمرو رباعی غنایی را وضع می‎دهد تقریباً کامل مطالب شایع خواهد شد سوا دلاوری و رباعی تعلیماتی حتی قصه های مرتب ادب عجم (که نمی‎توان به کنجکاوی عنوان دراماتیک و نماشی بر آن انتساب کرد) کلاً در گفتار های غزل غنایی قرار نمی‎گیرند؛ و در یک تماشا اجمالی : ترانه های عاشقانه ، فلسفی ، معنوی ، باتقوا ، مسخره ، مدیحه ، تبیین ذات ، همه مصداق‌ها غزل غنایی است . » (حاکمی ، 1386 : 16)