بررسي انواع ايهام در غزليّات حافظ

بررسي انواع ايهام در غزليّات حافظ

• دارای فرمت ورد قابل ویرایش است.
• تعداد 120 صفحه دارد.
• منابع درونی و پایانی دارد.
• سال انتشار سال 1393 می باشد.
• متون ذیل از متن فایل نمی باشد.
• فهرست منابع از لینک ذیل قابل مشاهده است.
• فهرست مطالب بررسي انواع ايهام در غزليّات حافظ

بررسي انواع ايهام در غزليّات حافظ

ایهام و انواع آن

در ادبیات یکی از مهم ترین مقوله های ادبی است که بسیاری از شاعران و سخنوران بزرگ از آن استفاده می کنند. در میان شاعران بزرگ، مورد علاقه ببدیل استفاده از روش ایهام است.

هدف هنرمند در «ایهام» این است که یک معنا را تعریف کند و معنا یا معانی دیگر را در سایه شفاف فضای گفتار به شکلی کم رنگ یا نیمه رنگ نشان دهد، اما به طور کامل از ذهن خواننده پاک نشود. توهم در خواننده.

شاید بپسندید:مقاله بررسی متناقض نما یا پارادوکس در غزلیات حافظ

اصطلاحات در کتاب های اصلی انواع مختلفی دارند که عبارتند از: صورت تناسب، صورت تقابل، صورت ترجمه، اصطلاحات تفسیر، صورت تمامیت، اصطلاحات تأکید، اصطلاحات تصویر، اصطلاحات بیانی، اصطلاحات انتزاعی. ، تفسیر اصطلاحات ، ایهام موشه و ایهام مهیا.

کنایه و کنایه گرچه از جهت مقصود متکلم، یعنی جلب توجه به معنایی دیگر و دورتر، مشابه یکدیگرند، اما دو تفاوت ماهوی دارند: یکی وجود ترکیب دو معنا در کنایه و دیگری این است که کنایه در بیشتر موارد یک جمله است.

 ایهام اغلب یک کلمه و نامرتبط است و می توان گفت این کلمه دو معنای متفاوت دارد. معروف بودن شرط است. لازم به ذکر است که شکل توهم با استعاره و تخیل متفاوت است زیرا «توریه یا توهم ماهیتی چند معنایی دارد.اما استعاره و تخیل ماهیت مجازی و تصویری دارند.

زیبایی این آرایه در این است که شاعر هوشمندانه با تخیل خواننده بازی می کند. او عمدا ذهن خواننده را به یکی از معانی کلمه سوق می دهد، اما این کلمه دارای معنایی شاعرانه، لطیف و هنری است که آشناتر از معنای اصلی است و خواننده با درک آن خوشحال می شود.